bleichen /czasownik: bleicht, bleichte, hat gebleicht/ - wybielać, rozjaśniać, płowieć, blaknąć
bleichen - wybielać, rozjaśniać, płowieć, blaknąć W ZDANIU:
Der Stoff ist geblichen. - Materiał wyblakł.
bleichen - wybielać, rozjaśniać, płowieć, blaknąć W ZDANIU:
Der Stoff ist geblichen. - Materiał wyblakł.
Strona główna | Napisz do redakcji | Zaproponuj hasło | Zgłoś błąd | Polityka cookies | Polecamy | Dane kontaktowe
Copyright © słownik polsko niemiecki i niemiecko polski. Wszystkie prawa zastrzeżone.